وزىمنەن جەتى جاس ۇلكەن بالاسى بار ايەلگە قاتتى عاشىق بولدىم: نۇرلان ءالىمجان ەشقاشان ايتپاعان ماحابباتى تۋرالى ايتتى

فوتو: اشىق دەرەككوز

كومپوزيتور, ءانشى نۇرلان ءالىمجان جەكە ومىرىندە بۇرىن سوڭدى ايتپاعان سىرىمەن ءبولىستى, دەپ حابارلايدى qandastar.kz  Nur.kz-كە سىلتەمە جاساپ.

 «ول سەن ەمەس, ول سەن ەمەس. سۇيەنىشىم بولعان اركەز. ول سەن ەمەس, ول سەن ەمەس, قانات بولعان ماعان اركەز…» بۇل اۋەندى تىڭداعان تىڭدارمان دا, اۆتور دا بىردەن ەرەكشە نوستالگياعا بولەنەدى. نۇرلان ءالىمجاننىڭ ايتۋىنشا, «ول سەن ەمەس» ءانى 2005 جىلى جازىلعان. ول كەزدە جاس سازگەر ستۋدەنت ەدى. ال اتالمىش تۋىندىنىڭ باستى كەيىپكەرى – اكتەر جىگىتتىڭ بۇرىنعى عاشىعى ەكەن.

«19 جاستاعى بالامىن. سول جىلدارى وزىمنەن جەتى جاس ۇلكەن ونەردەگى جانمەن ماحاببات سەزىمى بولدى. اجىراسقان ايەل, ءبىر بالاسى بار ەدى. ول ماعان عاشىق, مەن دە وعان عاشىقپىن. ونىڭ اتى-ءجونىن ايتا المايمىن, ويتكەنى گۇر ەتە قالادى, ارتىق اڭگىمە كەتەدى. وتە تانىمال ادام, ونى ءبارى تانيدى. ءبىر جىلداي سول ايەلمەن ءجۇردىم. 19 جاستاعى بالامىن, سول سەزىم عوي. قاتتى باسىم اينالىپ, ۇشىپ ءجۇردىم. الماتىنىڭ الاتاۋىنا بارىپ ايعايلاپ, شۋلاتىپ جۇرگەن كەزدەر عوي», – دەپ باستادى اڭگىمەسىن نۇرلان ءالىمجان.

كەۋدەسىندە ماحاببات وتى لاۋلاعان ونەرپاز جىگىت الگى عاشىعىنا ءان ارناعىسى كەلەدى.

«ول كەزدە الماتىداعى «مامىر» شاعىناۋدانىنان عابيت مۇسىرەپوۆ اتىنداعى بالالار مەن جاسوسپىرىمدەر تەاترىنا اۆتوبۋسپەن كەلە جاتقانمىن, كولىك جوق. ەشقانداي مۋزىكالىق اسپاپسىز, سول قوعامدىق كولىكتە ءان تۋدى. «ول سەن ەمەس, ول سەن ەمەس, كوزىمنەن ۇعار مەنەن تەز. ول سەن ەمەس, ول سەن ەمەس, كەشىر جانىم, مەنى كەش» دەپ ولەڭ مەن اۋەن ويىما كەلدى. سول اۆتوبۋستا ادەمى قىزدار تۇردى. بىرەۋىنىڭ كوزىنە, بىرەۋىنىڭ سوزىنە قارايمىن. سوسىن ءبىر مەزەتتە «وي, قويىڭدارشى, سەندەر ءبارىبىر وزىمنەن جەتى جاس ۇلكەن عاشىعىما جەتپەيسىڭدەر» دەگەن ويمەن جازىلدى. ول كەزدە Nokia دەگەن ۇيالى تەلەفونىم بار ەدى, سونىڭ ديكتوفونىنا جازىپ الدىم. جالپى, ءان دەگەن قۇيىلىپ كەلەدى. ءبىر جەردەن ۇرلاپ, ۇيقاستىرىپ, ۇيقاس قۋمايمىن. كەيدە كولىكتە, كەيدە ۇيىقتاپ جاتقاندا اۋەن كەلە قالادى, ءتىپتى كەيدە تۇسىمدە كورەمىن. نوتاعا تۇسىرمەيمىن», – دەيدى كومپوزيتور.

نۇرلان ءالىمجان قانداي ارۋمەن كوڭىل جاراستىرسا دا, جاستايىنان جەكە ومىرىندەگى جاڭالىعىن اۋەلى اتا-اناسىمەن بولىسەدى ەكەن. بۇل جولى وزىنەن جەتى جاس ۇلكەن, بالاسى بار كەلىنشەككە عاشىق ەكەنىن ايتقان ساتتە اكەسى بىردەن قارسىلىق تانىتقان.

«بالام, بۇلاي بولمايدى. ءومىر كور, كەيىن ۋاقىت وتە كەلە ءوزىڭنىڭ جارىڭ تابىلادى. قوي, مىنا ماحابباتىڭ سەنى جاقسىلىققا اپارمايدى. باتامدى بەرە المايمىن, ءومىر ءسۇرىپ الساڭشى, سەن ءالى كىشكەنتاي بالاسىڭ» دەدى اكەم. سودان كەيىن مەن دە كەلىستىم. ويتكەنى اكەم باتا بەرمەسە كوپ نارسەگە بارا بەرمەيمىن. ءالى كۇنگە دەيىن سوندايمىن. اكەممەن دە, اناممەن دە اقىلداسامىن. اتا-انانىڭ رازىلىعىن الۋ كەرەك, ول دىندە دە ايتىلعان. ايتپەسە جۇماققا كىرمەيسىڭ عوي. بىراق «ول سەن ەمەس» ءانى الگى وزىمنەن جاس جاس ۇلكەن عاشىعىممەن قوشتاسۋ ءانى ەدى», – دەيدى اكتەر.

بۇل ءاندى نۇرلان ءالىمجان و باستا ليريكالىق باعىتتا جازسا, كەيىن قايرات نۇرتاس كوڭىلدى ىرعاقتا جارىققا شىعارعان.

• «قايراتتىڭ اناسى گۇلزيرا ايداربەكوۆا ءبىر كۇنى حابارلاستى. ول كەزدە «اۋىرمايدى جۇرەك» ءانى حيت بوپ جاتتى. «نۇرلان, وسى انىنەن كەيىن دەڭگەيىن تۇسىرمەيتىندەي قايراتقا ءان كەرەك. ءوزىڭنىڭ ءبىر ءانىڭدى بەرشى» دەدى. سوسىن كەزدەستىك, كولىكتىڭ ىشىندە وسى ءاندى گيتارامەن ورىنداپ بەردىم. «نە دەگەن كەرەمەت ءان» دەدى گۇلزيرا حانىم. ءسويتىپ ءان مەن ءسوزىن بەرىپ, قايرات نۇرتاسقا سىيلاپ كەتتىم. بۇل ءاندى ساتقان جوقپىن. مەن نەگىزى اندەرىمدى ساتپايمىن, ساۋداعا سالمايمىن. اندەرىمدى كوبىنەسە سىيعا تارتاتمىن, سوعان ءوزىم راقاتتانامىن. ءان جازۋ – مەنىڭ ءحوببيىم», – دەيدى سازگەر.